Deurwaarder

Als openbaar ambtenaar voert de gerechtsdeurwaarder taken uit die bij wet aan hem toegewezen zijn. Zulke wettelijke taken zijn bijvoorbeeld: het dagvaarden van personen of bedrijven voor de rechter, het opmaken van akten, het betekenen van juridische stukken en het ten uitvoer leggen van vonnissen en andere zgn. executoriale titels.

Hoger beroep

Bij hoger beroep (ook wel appel, tot 2006 geschreven als appèl) wordt aan een zittende magistraat (een raadsheer genoemd) gevraagd om een nieuw oordeel in een rechtszaak. Deze raadsheer (of raadsheren) bekijkt een zaak helemaal opnieuw. Hoger Beroep bij de Hoge Raad Der Nederlanden wordt cassatie genoemd. De partij die in hoger beroep gaat, hoopt meestal dat de hogere rechter (eigenlijk een raadsheer genoemd) een gunstiger uitspraak doet. De kans bestaat echter dat de nieuwe uitspraak minder gunstig is en ook dan moet de partij dat accepteren.

Huren

Huren is het gebruik van goederen die aan een ander toebehoren in ruil voor een vergoeding. Het betaalde bedrag wordt huur genoemd. Worden goederen van een ander om niet (zonder vergoeding) gebruikt, dan spreekt men van lenen. Geld kan ook gehuurd worden, maar dat wordt nooit zo genoemd. Bij geld spreekt men steeds van lenen, ongeacht of er een vergoeding (rente) wordt betaald of niet. Een huurovereenkomst kan voor onbepaalde tijd zijn, bijvoorbeeld bij huur van een huis, of voor enkele uren, bijvoorbeeld bij huur van een fiets. Het bekendste object wat vaak gehuurd wordt is een huis of een bedrijfspand: veel mensen wonen of werken in een gehuurd gebouw. De voordelen van huren zijn voor de huurder onder andere het niet hoeven betalen van het grote bedrag voor de aanschaf, en dat de verhuurder zorgt voor onderhoud van het pand.

Incasso

Incasso is een vorm van betalen. Bij incasso, ook wel een machtiging genoemd, geeft men toestemming aan een bedrijf, vereniging of stichting om eenmalig of periodiek een bepaald geldbedrag van zijn rekening af te schrijven. Men kan iemand machtigen door een machtigingsformulier te ondertekenen en per post toe te sturen aan de (toekomstige) incassant. Wanneer men een machtiging heeft ondertekend zodat uw schuldeiser het verschuldigde bedrag automatisch, eenmalig of regelmatig van uw rekening kan laten afschrijven, hoeft men verder niets te doen. De incassant laat u tijdig weten wanneer hij het geld van uw rekening afschrijft. Bij een wijziging informeert de incassant u van tevoren, zodat u altijd controle houdt over uw rekening. Indien een incasso ten onrechte is uitgevoerd kan men binnen 56 dagen de bank verzoeken de incasso terug te betalen, zonder opgaaf van reden. Banken zijn hiertoe verplicht. Men kan een doorlopende machtiging stop zetten door een rode intrekkingskaart in te vullen en ondertekend aan de incassant (gemachtigde) te zenden.

Mogelijkheden hoger beroep

In Nederland kan maar eenmaal hoger beroep worden ingesteld tegen een uitspraak. Na hoger beroep staat alleen nog beroep in cassatie bij de Hoge Raad open, waarbij de zaak niet inhoudelijk wordt behandeld, maar waarbij slechts wordt beoordeeld of het recht goed is toegepast en juist is geïnterpreteerd.

Mogelijkheden voor hoger beroep

Beroep is mogelijk in zowat alle zaken, behalve bij financieel onbelangrijke geschillen. Dit zijn geschillen waarvan de uiteindelijke waarde onder de 1240 euro ligt die in eerste aanleg uitgesproken zijn door de vrederechter of de politierechtbank of onder de 1860 euro ligt voor zaken uitgesproken door de rechtbank van eerste aanleg en de rechtbank voor koophandel. Voor zulke zaken staat echter wel altijd Cassatieberoep open.

No cure no pay

No cure no pay is Engels voor 'geen oplossing geen betaling': hiermee wordt bedoeld dat een dienstverlener slechts wordt betaald als hij de dienst tot een goed einde heeft gebracht. In feite is er bij no cure no pay sprake van een resultaatverplichting, dit in tegenstelling tot een inspanningsverplichting. No cure no pay is een gebruikelijke manier van het aanbesteden van bergingsoperaties voor schepen. In 2004 is de Nederlandse Orde van Advocaten akkoord gegaan met een vijfjarige proef met een no cure no pay-regeling in letsel- en overlijdensschadezaken. De minister van Justitie is een verklaard tegenstander van no cure no pay. De regering heeft de Verordening, waarin de Nederlandse Orde van Advocaten het experiment mogelijk maakte, daarom voorgedragen voor vernietiging door de Kroon, zoals blijkt uit een persbericht van de Ministerraad uit maart 2005.

No cure no pay II

Gedragsregel 25 lid 2 van de Nederlandse Orde van Advocaten verbiedt het advocaten nog steeds om op no cure no pay basis te werken. Ook art. 2 lid 1 van de Verordening op de praktijkuitoefening (onderdeel Resultaatgerelateerde Beloning), gepubliceerd in de Staatscourant van 2004, nummer 70 (Stct. 2004, 70) bepaalt dat advocaten niet mogen overeenkomen dat slechts bij het behalen van een bepaald resultaat salaris in rekening wordt gebracht. De Engelse uitdrukking no cure no pay heeft betrekking op de berging van schepen. Als het gaat om advocatuur, dan is de Engelse uitdrukking no win no fee toepasselijk. Bij een dergelijke afspraak is sprake van een contingency fee (een voorwaardelijk honorarium/een honorarium onder voorwaarde).

Rechtbank

Een rechtbank is een officiële instantie die beslist over kwesties waar burgers onenigheid hebben over waar ze recht op hebben. Dat wil zeggen dat personen die vinden dat hen onrecht is aangedaan, zich tot een rechtbank kunnen wenden met het verzoek hun zaak te behandelen. Daarnaast kunnen aanklagers namens het volk of namens de overheid zich tot de rechtbank wenden om wetsovertreders te laten bestraffen. In een rechtbank zijn het de rechters die de zaak beoordelen en er een beslissing over nemen. Als men het niet met die beslissing eens is, kan men in bepaalde gevallen in hoger beroep gaan. Dat wil zeggen, dat men de zaak aan een hogere rechtbank voorlegt, die de beslissing van de lagere rechter kan hervormen of bevestigen.